DEĞERLİ okurlar; okul hareketliğini hesaba katmazsak, yaz sezonunun sonuna geldiğimizi söyleyebiliriz. ‘Nasıl geçti’ye birazdan değineceğim. Sezon öncesi bu 3 ayın otobüsçüler için önemine sık sık değinmiş ve hatta pek çoğumuz, ölüm kalım sezonu olabileceğini söylemiştik. Nede ölüm kalım? Sektör, pandemi nedeniyle son iki senede çok ama çok ciddi oranda kan kaybına uğradı. Maalesef bu sürece dayanamayıp kapısına kilit vuranlar oldu. Pek çoğu için de, ‘son’ kapıdaydı. Dolayısıyla çok iyi bir gelir elde edelim ki ayakta kalmayı sürdürebilelim. Olumsuzluklar, aslında sezonun nasıl geçeceğine dair ip uçları da vermiyor değildi. Mesela kurlar o derece yükseldi ki, bir otobüsün fiyatı6-7 milyon liraya çıktı. Hal böyle olunca çok sınırlı sayıda otobüs yatırımı yapıldı. En önemli olumsuzluk ise, hiç kuşkusuz motorinin fiyatı oldu. Bir sene önce 7-8 liraya aldığımız bir litre motorini, 30 liraya almak zorunda kaldık. 4-5 katlık bir artış oldu. Motorin, otobüsçünün maliyetinin yüzde 70’ine tekabül ediyor. Durum böyle olunca masraflar da 4-5 kat artmış oldu. Otobüs firmalarımız katlamalı olmasa da taşıma fiyatlarına zam yaptı ama ne yazar! Yüzde 400 yapma şansları yok tabii… Gelelim sezonun nasıl geçtiğine… Sefer sayılarının önceki yıllara oranla yüzde 40 gibi ciddi bir oranda azaldığı ifade ediliyor. Hatta kimine göre, 4 günlük Kurban Bayramı hariç, sezon hareketliliği olmadı. ‘4 günlük’ mutluluk’ diyen var. Azalmanın neden olduğunu herkes biliyor zaten; pahalılıktan ve yoksullaşmadan dolayı, zorunlu olmayan tatile çıkmadı, evinde oturmak zorunda kaldı. Sadece yol değil, konaklama yerlerinde de fiyatlar 3-4 kat arttı. Belli bir kesim hariç, tatil çoğunluk için ulaşılamaz oldu. Sektör için, bundan sonrası artık çok daha karanlık. Öğrenci sirkülasyonu ve iş seyahatleri hariç, seyahat durma noktasına gelecek. Motorin bir nebze gerilese de yeniden yükseliş söz konusu. Allah herkesin yardımcısı olsun. Çarelere odaklanma zamanı; ama hep birlikte!